Pojemność kolby destylacyjnej powinna być dostosowana do ilości
cieczy destylacyjnej w ten sposób, aby ciecz destylowana zajmowała od połowy do dwóch trzecich objętości kolby. Gdy temperatura
wrzenia destylowanej cieczy przekracza 150o należy chłodnicę chłodzoną
wodą zastąpić długą rurką szklaną ze szlifami tzw. chłodnicą powietrzną.
W przypadku gdy destylat chcemy zabezpieczyć przed wilgocią z powietrza, należy
do bocznej rurki przedłużacza dołączyć rurkę ze środkiem suszącym np. z
bezwodnym chlorkiem wapnia. Do kolby destylacyjnej napełnionej cieczą należy dodać kilka kawałków nie polewanej
porcelany tzw. kamyków wrzennych, zapewniających równomierne wrzenie cieczy.
Kolbę destylacyjną w zależności
od substancji destylowanej (palność) ogrzewa się palnikiem gazowym, łaźnią
wodną lub olejową, bądź odpowiednim grzejnikiem elektrycznym. Szybkość
destylacji reguluje się intensywnością ogrzewania i powinna ona być taka,
aby destylat spływał z chłodnicy z równomiernie z szybkością 1-2
kropli na sekundę. Szybsze prowadzenie destylacji może powodować
„przerzucanie” cieczy razem z zanieczyszczeniami z kolby destylacyjnej do chłodnicy;
wolniejsze zaś powoduje ochładzanie nasadki destylacyjnej i termometru i w
konsekwencji błędny odczyt temperatury wrzenia destylowanej substancji.
|