Postępowanie podane poniżej może zostać podjęte, w razie konieczności,
do czasu przybycia właściwej pomocy lekarskiej.
Najważniejszą rzeczą przy zatruciach jest przerwanie kontaktu czynnika
toksycznego z poszkodowanym. Właściwe i natychmiastowe udzielenie pierwszej
pomocy może być decydującym czynnikiem w uratowaniu chorego, bowiem pomoc
lekarska jest z reguły możliwa wówczas gdy trucizna niszczy już komórki
organizmu.
Zasady ogólne
Regułą jest, aby w każdym przypadku stosować poniższe postępowanie, z wyjątkiem zatrucia cyjankami.
Usunąć poszkodowanego spod działania trucizny.
Osobę nieprzytomną należy ułożyć na brzuchu, z głową obróconą
na bok.
Chorego należy położyć oraz zapewnić mu ciepło i spokój.
Być przygotowanym do stosowania sztucznego oddychania metodą usta –
usta przy wystąpieniu zaburzeń oddychania. Nie wolno zatrutego pozostawiać
bez opieki.
Nie wolno podawać alkoholu, z wyjątkiem zalecenia lekarskiego. Alkohol
ułatwia wchłanianie pewnych trucizn.
Możliwie szybko wezwać pomoc medyczną.
Zatrucia doustne
Podać choremu natychmiast do wypicia płyny obojętne (2-4 szklanek
wody) i wezwać pomoc
lekarską. Truciznę będącą w organizmie należy rozcieńczyć podając do
picia duże ilości płynów pod warunkiem, że chory jest przytomny i może połykać.
Należy podawać mleko, jaja, wodę z sodą oczyszczoną, wodę z musztardą lub
jakiekolwiek obojętne płyny.
Uwaga! Doustne
podawanie płynów człowiekowi nieprzytomnemu grozi śmiertelnym zachłyśnięciem!
Należy natychmiast wywołać wymioty przez łagodne podrażnianie
tylnej ścianki gardła lub podać do wypicia haust letniej, słonej wody (1 łyżeczka
soli na szklankę wody). Po kilku minutach powtórzyć zabieg. Po opróżnieniu
żołądka należy podawać płyny obojętne np. mleko.
Uwaga! Nie
należy wywoływać wymiotów u osób, które napiły się benzyny, mocnego
kwasu lub ługu! Postępowanie takie może szkodzić, a nawet spowodować pęknięcie
przełyku.
Udzielając pierwszej pomocy należy zidentyfikować truciznę i
zastosować specyficzne odtrutki. W przypadku wątpliwości co do rodzaju
trucizny, podać choremu 15g (czubatą łyżkę stołową) odtrutki uniwersalnej
w ½ szklanki ciepłej wody.
Odtrutka uniwersalna:
Węgiel aktywny |
- |
2 części |
Tlenek magnezu |
- |
1 część |
Tanina |
- |
1 część |
W przypadku braku taniny można podawać do
picia mocną, nie słodzoną herbatę
Uwaga! Nigdy nie podawać do picia tłuszczów lub alkoholu, o ile nie ma takiego
zalecenia lekarza.
Zatrucia gazami drażniącymi(przez drogi oddechowe)
Do gazów i cieczy silnie drażniących należą następujące toksyczne
substancje; akroleina, amoniak, bezwodniki kwasowe, brom, bromowodór, chlor,
chlorowodór, formaldehyd, fosgen, fluorowodór, chlorki i tlenochlorki fosforu,
chlorek tionylu i sulfurylu, jodowodór, kwas octowy, kwas siarkowy dymiący,
ozon, tlenki azotu i tlenki siarki.
Przy zatruciu przez drogi oddechowe tymi substancjami postępujemy w niżej
przedstawiony sposób:
Zatrutego należy wynieść na świeże powietrze.
W przypadku zaburzeń w oddychaniu stosować sztuczne oddychanie metodą
usta – usta.
Choremu zdjąć odzież wierzchnią, przemyć oczy bieżąca wodą oraz
skórę będącą w kontakcie z drażniącą substancją. Zapewnić ciepło i
spokój.
Uwaga! Osoba udzielająca pomocy powinna założyć odpowiednią maskę gazową
lub wstrzymać oddech na czas przebywania w skażonej strefie. Przy odpowiednio
dużym stężeniu toksycznego gazu, nawet jeden oddech może spowodować utratę
przytomności.
Skażenia skóry
O ile to możliwe, należy zidentyfikować truciznę
Skażoną powierzchnię ciała przemywać bieżącą ciepłą wodą co
najmniej przez 15 minut.
Należy usunąć skażoną odzież, buty zegarki, pierścionki i inne
ozdoby jubilerskie.
Nie stosować tłuszczów lub pasty z wodorowęglanu sodu na skórę, o
ile nie zaleci tego lekarz.
Skażenie oczu
Żrące
chemikalia niesłychanie szybko powodują trwałe uszkodzenie oka, toteż przy
udzielaniu pierwszej pomocy ważna jest każda sekunda. Pierwsza pomoc polega na
natychmiastowym płukaniu oczu co najmniej przez 15 minut strumieniem
przegotowanej wody o temperaturze pokojowej lub izotonicznym roztworem chlorku
sodu. W żadnym razie nie wolno stosować odtrutek do płukania oczu (np.
roztworu sody). Oczy muszą być otwarte i w razie konieczności powieki należy
przytrzymywać tak, aby woda dostawała się pod nie. Opatrunek skażonego oka
polega na luźnym nałożeniu kilku płatków jałowej gazy i umocowaniu ich
przylepcem do twarzy.
W przypadku obrażeń oczu należy pamiętać, że poszkodowany musi dostać się
do okulisty przed upływem 2 godzin.
|